Η εξωνοσοκομειακή καρδιοαναπνευστική ανάνηψη (CPR) πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 35 λεπτά
Η καρδιοαναπνευστική ανάνηψη (CRP) που πραγματοποιείται σε ασθενείς
που έχουν υποστεί εξωνοσοκομειακή καρδιακή ανακοπή πρέπει να χορηγείται
για τουλάχιστον 35 λεπτά, σύμφωνα με μια ιαπωνική μελέτη που
παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας στο
Λονδίνο.
Η μελέτη, η οποία διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Kanazawa στην Kanazawa, συμπεριλάμβανε δεδομένα από 17.238 ενηλίκους στους οποίους πραγματοποιήθηκε CPR από προσωπικό επειγουσών ιατρικών υπηρεσιών (EMS) στο πεδίο κατά το 2011 και το 2012.
Η ομάδα ανέλυσε τη διάρκεια της προνοσοκομειακής CPR και δύο καταληκτικά σημεία: την επιβίωση στον ένα μήνα και την ευνοϊκή νευρολογική έκβαση μετά από καρδιακή ανακοπή στον ένα μήνα.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι η πιθανότητα επιβίωσης μειώθηκε με κάθε λεπτό CPR, αλλά έως εκείνο το σημείο, τα θετικά αποτελέσματα ήταν δυνατά. Το 99,1 τοις εκατό όλων των επιζώντων και το 99,2 τοις εκατό των επιζώντων με ευνοϊκά νευρολογικά αποτελέσματα πέτυχαν ανάκτηση της αυθόρμητης κυκλοφορίας εντός 35 λεπτών από την CPR που πραγματοποιήθηκε από προσωπικό υπηρεσιών EMS. Κανένας ασθενής με διάρκεια CPR 53 λεπτά ή μεγαλύτερη δεν επέζησε ένα μήνα μετά από καρδιακή ανακοπή.
«Η απόφαση για το πότε πρέπει να σταματήσουν οι προσπάθειες ανάνηψης είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για το προσωπικό των επειγόντων ιατρικών υπηρεσιών (EMS) ή τους κλινικούς ιατρούς. Ωστόσο, η κατάλληλη διάρκεια της CRP δεν είναι σαφής», είπε ο επικεφαλής ερευνητής Yoshikazu Goto. «Περισσότερο από το 99 τοις εκατό της επιβίωσης και των ευνοϊκών νευρολογικών εκβάσεων επιτεύχθηκαν έως τα 35 λεπτά με ελάχιστη μετέπειτα βελτίωση. Η CPR δεν ενέχει απολύτως κανένα όφελος από τα 53 λεπτά και μετά», δήλωσε ο Goto.
www.univadis.gr
Η μελέτη, η οποία διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Kanazawa στην Kanazawa, συμπεριλάμβανε δεδομένα από 17.238 ενηλίκους στους οποίους πραγματοποιήθηκε CPR από προσωπικό επειγουσών ιατρικών υπηρεσιών (EMS) στο πεδίο κατά το 2011 και το 2012.
Η ομάδα ανέλυσε τη διάρκεια της προνοσοκομειακής CPR και δύο καταληκτικά σημεία: την επιβίωση στον ένα μήνα και την ευνοϊκή νευρολογική έκβαση μετά από καρδιακή ανακοπή στον ένα μήνα.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι η πιθανότητα επιβίωσης μειώθηκε με κάθε λεπτό CPR, αλλά έως εκείνο το σημείο, τα θετικά αποτελέσματα ήταν δυνατά. Το 99,1 τοις εκατό όλων των επιζώντων και το 99,2 τοις εκατό των επιζώντων με ευνοϊκά νευρολογικά αποτελέσματα πέτυχαν ανάκτηση της αυθόρμητης κυκλοφορίας εντός 35 λεπτών από την CPR που πραγματοποιήθηκε από προσωπικό υπηρεσιών EMS. Κανένας ασθενής με διάρκεια CPR 53 λεπτά ή μεγαλύτερη δεν επέζησε ένα μήνα μετά από καρδιακή ανακοπή.
«Η απόφαση για το πότε πρέπει να σταματήσουν οι προσπάθειες ανάνηψης είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για το προσωπικό των επειγόντων ιατρικών υπηρεσιών (EMS) ή τους κλινικούς ιατρούς. Ωστόσο, η κατάλληλη διάρκεια της CRP δεν είναι σαφής», είπε ο επικεφαλής ερευνητής Yoshikazu Goto. «Περισσότερο από το 99 τοις εκατό της επιβίωσης και των ευνοϊκών νευρολογικών εκβάσεων επιτεύχθηκαν έως τα 35 λεπτά με ελάχιστη μετέπειτα βελτίωση. Η CPR δεν ενέχει απολύτως κανένα όφελος από τα 53 λεπτά και μετά», δήλωσε ο Goto.
www.univadis.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου